Pasja przez obiektyw

Tak, jeszcze poprzedni post "nie ostygł", taki świeży, a ja już robię następny. No bo kiedyś trzeba Wam te moje zeberki przedstawić, nie? Po informacjach na temat wszystkich gatunków ptaków zamieszkujących w moim domu mam zamiar pisać coś więcej o ich życiu, zachowaniach, historiach, a już chciałabym to robić, więc muszę się sprężać. Przeplatając to oczywiście z wpisami o obserwacjach ptaków dzikich, więc może w efekcie wyjść dużo postów... Ale lepiej przecież za dużo niż za mało ;). No to jedziemy! *** I w tej chwili próbuję przypomnieć sobie, kiedy dostałam swoje pierwsze zeberki.... No, będzie to już ponad rok temu, półtora... Na początku była samiczka - Zeberi. Sama, przez dwa tygodnie, bo czekaliśmy, aż do sklepu zoologicznego przyjdzie transport z jej przyszłym partnerem. A żebyście widzieli jej radość, kiedy go pierwszy raz zobaczyła... Krzykom i śpiewaniom nie było końca... Najprawdopodobniej nawet sobie nie wyobrażamy, do jakiego stopnia ptaki ci

Hej! Marzyłam, żeby w te wakacje wyjechać nad morze, bo tak naprawdę nigdy wcześniej nie byłam tam w związku z obserwacją ptaków . Udało się! Liczyłam na jakieś nowe gatunki, i faktycznie trochę na listę wpadło. No, to może zacznijmy już opis wyprawy: Wtorek 19.07.2016. Tego dnia pewnie różne rzeczy działy się wśród ludzi na świecie, ja natomiast jechałam samochodem nad morze, dokładnie w okolice Ujścia Wisły. Gdy byliśmy już niedaleko Gdańska, przez szybę zobaczyłam pierwszą życiówkę wyjazdu - czyli pliszkę żółtą na kępie trawy ;). Później, na miejscu trzeba było rozstawić namiot. Tak - wybraliśmy się na camping, ale do jakiego świetnego miejsca! Blisko do morza, w pobliżu bary - naprawdę można żyć. Po tym wszystkim byliśmy już tak zmęczeni, że wybraliśmy się na plażę, by zwyczajnie odpocząć. A ja zauważyłam tam drugą życiówkę - ścigające się z falami biegusy zmienne. Następny dzień pobytu zaczął się trochę pechowo. Pojechałam wtedy do rezerwatu Ptasi

Witajcie! Przyroda różnymi sposobami daje nam znać, że nadeszła pełnia lata. Dojrzewają jabłka, śliwki i gruszki. Minął czas intensywnego rozmnażania się i śpiewania ptaków, choć co poniektóre z nich opiekują się jeszcze pisklętami oraz koncertują po łąkach i lasach. A ja wczoraj wróciłam z sześciodniowej wycieczki w Tatry. Dopisała pogoda, dopisały ptaki (6 życiówek plus dwa gatunki do rocznej), po prostu żyć nie umierać! :) Pierwszego dnia mojej wyprawy, w sobotę, byłam w Ojcowskim Parku Narodowym. Miejsce ciemne, ponure i nudne, generalnie - nie polecam. Jednak nawet takie miejsca są, jak widać, zamieszkiwane przez ptaki. Na początku udało mi się zobaczyć pierwsze tego roku oknówki, a gdy wracałam już do samochodu, moją uwagę przykuł ptaszek siedzący na kamieniu w potoku. Był to podlot pliszki górskiej - chwilę potem przyleciał do niego samiec i nakarmił go. Życiówka! Generalnie pliszki górskie były w Tatrach bardzo liczne - później widziałam je nad każdym potokiem.

Nadszedł pierwszy lipca, czyli oficjalny początek wakacji. Co się działo, kiedy przez chwilę nie pisałam? Zobaczyłam kilka nowych gatunków ptaków (brzęczkę, trzcinniczka) a także pierwsze w tym roku mandarynki, sosnówki i czarnogłówki. No, ale nie o tym miał być ten wpis... Obiecałam dodawać także na tym blogu informacje o hodowlanych ptakach. Więc zaczynam! *** Papużki faliste były moimi pierwszymi ptakami. Przygoda z nimi rozpoczęła się trzy lata temu, gdy dostałam parkę na Boże Narodzenie. Niestety, początki opieki nad nimi były trudne i przez ten czas padło mi kilka ptaków, ale dokupywałam nowe. Umierały papużki z bardzo niedobrego sklepu, do którego z powodu swojej niewiedzy chodziłam, jeden miał nieszczęśliwy wypadek, a inny zdechł bez wyraźnych objawów. Na początku niezbyt umiałam się zajmować moimi falistymi, ale w miarę upływu czasu gromadziłam o nich wiedzę . Teraz mam dwie parki mieszkające w Lotni (klatka 100cm x 50cm x 80 cm). Papużki faliste to moje najł